Τεκνά μου, εγώ η Μητέρα σας, Βασίλισσα και Αγγελόφωνος Ειρήνης, Μήτηρ Θεού, Αγάπης και Χάριτος, σας ζητώ: μη χαρίζεστε πλέον! μη προσβάλετε τον Θεόν, τον Κύριο μας, που είναι ήδη τόσο λυπημένος, τόσο προσβεβλημένος! Τα χέρια μου κρατούσαν το Ξίφος της Δικαιοσύνης... να πέσει πάνω σας... αλλά με την πάροδο του χρόνου... δεν μπορώ πλέον να το κρατώ...
Τώρα κρέμεται πάνω από τις κεφαλές σας... μη χλευάζετε τον Θεό, λέγοντες "από πολύ καιρό τώρα ανακοινώνουν κατ' ειδήσεις τιμωρίες και τιμωρίες, αλλά δεν έχει συμβεί τίποτα!" ...γιατί όταν λιγότερο το περιμένετε, θα δονήσει το Ξίφος της Δικαιοσύνης πάνω σας, και σε λιγότερα από δύο λεπτά, πολλοί θα πεθάνουν! Η γη είναι στα Χέρια του Θεού, και μόνο αυτός είναι υπεύθυνος να την ανοίγει και να καταπίνει τους ανθρώπους, αν θέλει... Εγώ, τα παιδιά μου, προσευχόμουν για εσάς, αλλά... οι Ρόγοι μου δεν θα μπορέσουν πλέον να περιέχουν τη Δικαιοσύνη και τον Θυμό του Υψηλού, ενάντια σε τόσο πολλά αμαρτήματα που κάνετε, χωρίς μετανοία...
Είμαι ανεξαντλητός, είναι σωστό, αλλά θέλω να καταλάβετε ότι η Αγάπη μου για εσάς, το Θέλημά μου να σας σώσω, υποκειμένου στο Θέλημα του Υψηλού...και δεν μπορώ να κάνω τίποτα αν η αρνητική σας στάση προς τον Θεό γίνει οριστική, και τότε έρχεται η Τιμωρία... Είμαι μεταξύ Σταυρού και ξιφού, γιατί από την μια πλευρά βλέπω τον Θεόν μου, το Θείο Μονογενή Παίδι μου, τόσο προσβεβλημένο. Και από την άλλη πλευρά σας βλέπω εσάς, κρεμασμένους στα αμαρτήματα σας, στις ηδονές σας...χωρίς μεταστροφή...χωρίς αναζήτηση μιας στερεής αλλαγής ζωής...Ω, τα παιδιά μου! Να έχει κάποιος οίκτο για τον πόνο μου! Να βοηθήσει κανείς να σώσω ψυχές! Προσεύχεστε, προσευχηθείτε το Ροζάριο! Προσευχήσθε και προσευχηθείτε το Ροζάριο! Αν κάνετε αυτό, θα νικήσει η Καρδιά μου η Αμώμητη, και ο Πατέρας θα στείλει χρόνους ειρήνης, έλεος και σωτηρίας στη γη... Σας ευλογώ όλους σήμερα, στην ημέρα που γεννήθηκα ως Μήτηρ του Ουρανού, ως ένα σταθερό, βέβαιο και νικητήριο σήμα της χάριτος του Θεού!
Σε όλους σας ευλογώ αυτήν τη στιγμή!"
Μήνυμα του Αγίου Ιωσήφ
"Αγαπημένοι μου παιδιά, ακούστε τι έχω να σας πω μέσω του στόματος αυτού του υπηρέτη Μου! Η Καρδία Μου η Πιο Αγαπημένη θέλει να σας προσέλκυση στην Καρδία της Πιο Αγαπητής και Αμώμου Συζύγου μου, Μαρίας την Παναγία...Η Καρδιά Μου η Πιο Αγαπημένη, όπως τότε ψάχνηκε μια σπήλαιο για αυτήν στη Βηθλεέμ, ψάχνει σήμερα καρδιές που να τη δεχτούν και να τη λάβουν με Αγάπη.
Οι καρδιές που την ψάχω δεν είναι αυτές που τη λαμβάνουν μόνο για λίγο χρόνο και μετά τη βγάζουν, αλλά οι καρδιές που τη δεχτούν για πάντα. Αυτές τις καρδιές θέλω να δώσω στην Αγάπη της Αγάπης, στη Μητέρα της Ειρήνης, η οποία είναι η Μητέρ του Θεού! Η Καρδία μου η Πιο Αγαπημένη πάθει τόσο εκείνη τη νύχτα στη Βηθλεέμ όταν χτύπησε στις πόρτες των σπιτιών, δεν βρέθηκε καταφύγιο. για την Αγαπητή Μου Γυναίκα και για τον Θεό μου που θα γεννιόταν. αυτό είναι το Κρυφό Πόνος της Καρδιάς μου η Πιο Αγαπημένη. Δεν πάθαισα για εμένα. Πάθησα επειδή είδα την κούραστη από το ταξίδι. επειδή είδα τη ντεντένηση από τον ήλιο. από τη σκόνη. από τη δίψα. και από το ίδιο το ταξίδι πάνω στο γάιδο όλη μέρα. για να γεννήσει τον Υιό του Θεού.
Ο πόνος μου ήταν να δω τον Θεό μου, Βασιλιά των ουρανών και της γης, να γεννιέται σε ένα βρόμικο, σκοτεινό και ψυχρό στάβλο, όταν έπρεπε να γεννηθεί στο αξιοπρέπειστο από όλα τα μέρη, επειδή ήταν Θεός...Ενώ οι άνθρωποι έτρωγαν και πίνονταν, και συγκεντρώθηκαν στα θερμά κρεβάτια τους, η Θεία Μου Γυναίκα δεχόταν ένα σωρό βρομισμένου χόρτου για να γεννήσει. Ο Κύριός μου και Θεός μου γεννήθηκε εκεί...τον είδα φτωχή...τον είδα ψυχρή...τον είδα μικρό...παραμελημένο από όλους...είχα την Καρδία Μου τη Πιο Αγαπητική να τραυματίζεται από ένα 'οξύ βέλος', και έτσι έκανε η Θεία μου Συζυγός, Μαρία. Πόσο πάθησα εκείνη τη νύχτα, κανείς νοῦς, ούτε ανθρωπίνης ούτε αγγελικής, θα μπορούσε ποτέ να καταλάβει...Αν και η Μεγάλη Χαρά του Θεού που γεννήθηκε μαζί μας, γεμίζει την Ψυχή μας, ένας πικρός Πόνος για τη μισητεία των ανθρώπων, μαρτύρησε την Καρδία μας.
Λε, Μάρκο, λες, γιό μου, σε όλες τις ψυχές, ότι αν τιμήσουν το Κρυφό Πόνο Μου αυτό, να τον θυμούνται κάθε μέρα και να με τιμούν προσευχόμενους ένα Πάτερ Ημών, Εύχαριστον Μαρία, Δόξα Πατρί και την Ασπιράση της Αγαπητής Καρδιάς Μου, θα χαρίσω όλα σε αυτές τις ψυχές, όσο και αν ζητούν δεν είναι αντίθετο με τη Θεληματιά του Θεού. Οι που θυμούνται το Κρυφό Πόνο μου αυτό θα αγαπηθούν από Εμένα και θα έχουν την Προστασία Μου κάθε μέρα της ζωής τους, όπου κι αν βρίσκονται...Έρχομαι να αίνω τη Θαύμα του Θεού, που είναι η Διβινή Μου Γυναίκα. Ναι, Ζει! Βασιλεύει! Βασιλεύει και θα Βασιλέψει...πάντα!...και όλοι οι εχθροί της θα βρεθούν στο ταπί των ποδιών της!..Μια μέρα ολόκληρος ο κόσμος θα σωθεί από Θαύμα της Διβινής Μου Μαρίας!..Η Αμώμητη Καρδιά Της θα Νικηθή και οι ψυχές που την δέχθηκαν, που δέχθηκαν τα Μεσσάγια της, που δέχθηκαν τον Κυρίο Ημάς Ιησοῦ Χριστόν και τη Διβινή του Θεληματιά, αυτές οι ψυχές, όρθιες, θα δεχτούν την Γλενταμένη Της, έρχεται στα νεφελώδη του Ουρανού, με τον Διβινό της Υιο, περιβαλλόμενη από όλους τους Αγίους Αγγέλους που τραγουδούν για Εννα. και αυτή η γή θα γίνει "Γαία Μαρίας", Γαιά της Μαρίας, ο Παραδεισός της Παναγίας, ο Κήπος των Χαρών της Διβινής Ποιμενίσσας...σε όλους σας εύλογος σήμερα".