"Jam ti Jezusi, lindur Njeri. Jam erdhur sot për të ndihmuar tu t'i kuptoni virtytin e prudencës. Rregulla e parë e prudencës është drejtësi - pra, bindja në urdhërat e Zotit. Prudenca kërkon shmangien e tepërsisë në mendim, fjalë ose veprim. Një shpirt mund të jetë i mençur, por ende mungon prudencë. P.sh., një shpirt i mençur mund - duke u përpoqur të bëjë një pikë - t'i thotë opinionin e tij përsëri dhe përsëri, pa ditur kur ka qenë thuajse. Kjo tregon mungesë besimi në hapat timë. Do ju them pse. Ky lloj shpirti bën pikën e tij, por nuk është i gatshëm të thotë rastin dhe [mbas kësaj] leje që graci t'i bëjë pjesën tjetër. Ai nuk mund ta lejojë gracën të sjellë pikën në zemrën. Duket se mendon se gjithçka varet nga përpjekjet e tij."
"Prudenca qeverisin të gjitha virtytet. Herë pas here ne nuk përdorim prudençë në mënyrën e duhur të virtyteve. Herë pas here një person është shumë i pacipur dhe nuk flas përballë gabimit. Ose ai mund t'i tregojë dashurinë duke e keqtrajtuar fëmijën dhe duke u pajtuar me tepërsi."
"Prudenca asnjëherë nuk është sinonim i vetëdrejtesisë. Përse prudençja kërkon të njohi veten më mirë, gjejnë dobësitë e tij dhe punojnë mbi to. Shpirti i thjeshtë zemrën ka pak problem me prudencën, por ata që kanë zemra tjetërsinë e gjendin këtë virtyt eluziv."