Meryem Ana beyaz bir elbise giymiş, sunağın yanındaki gibi pembe güller tutuyor. Dediki: "İsa'ya övgü olsun, Kral ve Kurtarıcı. Melekim, bugün sana acımasız annesi olarak geliyorum. Bu Misyon üzerine lütfum derin; Tanrı'nın da Acısı var. Misyon sahasını diğer ülkelere genişleteceksiniz tanıklık yaparak. Çok sayıda lütuf verilecek ve paylaşılacak. Çok sayıda şahitlik alınacaktır. Bu Misyon yoksulluk gördü, terk edildi, saldırıya uğradı ve yanlışca yargılanmıştır. Sen de anlaşılamamıştır. Kalbindeki alçakgönüllülükle bütün bunları taşıdın."
"Şimdi, bugün, gül açılmaya başladığını fark etmen için geldim." (Tuttuğu güller açılarak kokusu veriyor.) "Ben seni çağırdığım yere konuşacaksın; evet, kızım, kalpleri dokunacaksın."
Ona sözleri vermesi gerektiğini söyledim.
"Verdim ve vereceğim. Dinleyiciler her grubunda bazıları inanmayacak, ama sizin işiniz mesajı iletmektir. Her kalbin lütuflara açılmasına ne zaman başlayacağına karar vermek zorundadır. Acımayan kalbim seni kucaklayacaktır. Acımayan kalbim seni kucaklayacaktır."
"Rahip olanların inancıyla canlanacaksın, misafirperverliğe karşı yenilmeyeceksin. Bu ilk seyahatlerden biridir, basit köklerine geri döndüreceğiniz biri."
"Kalplerinizin mutlulukla taşsın. İrlanda'da birçok şekilde sizi ziyaret edeceğim. Seninle yolculuğa çıkmak üzere olanlar gelecek."
"Seni kutsamaya devam ediyorum."