بیست و چهار ساعت رنج عیسی مسیح، خداوند ما
۲۴ ساعت عذاب شدید مسیح، خداوند ما عیسی مسیح نوشته‌ی لوئیزا پیکارتا، دختر کوچک اراده الهی
† دهمین ساعت ␞ از دو تا سه بامداد †
عیسی توسط آناس سؤالیده می‌شود، تحقیر و در صورتش کتک خورده است
عیسی، مراقب الهی من! اکنون خودم را به خواب سپرده‌ام. اما چون می‌خواهی تنها و بدون من نباشی، تو مریدم کرده‌ای تا با تو در خانه آناس باشم. او از توعلم و شاگردانت سوال می‌کند. و تو، عیسی، دهان مقدست رو باز میکنی و با صدایشارحانه و روشن سخن گویی: "من علناً پیش جهان صحبت کرده‌ام، در سیناگوگ و معبد تعلیم داده‌ام، هیچ چیز را پنهانی نگفته‌ام. از آنها که من رو شنیدند سوال کنید. آنها می‌دانند چه گفته‌ام."
شورایان از این ظاهر شریف تعجب کرده‌اند. اما بی رحمی یک بنده‌ای که به آناس لطفی نشان دهد، چنان است که نزدیک تو می‌شود و با دست آهنی چهرهت را چنین کتک زده‌است که متزلزله شده‌ای و صورتت تورمیده‌است.
اکنون فهمیدم، زندگی شیرین من، چرا مرا بیدار کردی. درست بودی. البته وقتی نزدیک سقوط کردن تو بودم، خودتو نگه می‌داشتم. و دشمنانت با این عمل بی‌عدالتی خندیدن و دستشان را تپانده‌اند. اما تو رو پشتیبانی می‌کنم و آمادهٔ تحمل هرگونه رنج برایت هستم. از این سوءاستفاده به تو تعصب دارم. در اتحاد با تو، خواستار جبران گناه‌های بسیاری از روح‌هایی که بسیار آسان ترسیده شده‌اند؛ آنها که حقیقت را نمی�بندن از ترس انسان; آنها که احترام کافی برای کشیشان نشان ندهند و از این رو اشتباهات زیادی مرتکب می‌شوند.
اکنون دیدم، عیسی غمگین من، که آناس تو رو به قایافا فرستاده‌است و دشمنانت تو رو پله‌ها پایین انداخته‌اند. و تو، عشق من، از این سقوط جبران کرده‌ای برای آن‌هایی که در شب گناه می‌کنند، تاریکی برایشان مناسب است. معلمان دگرگونی را به نور ایمان دعوت میکنی. - من نیز کارهای جبرانی خودم رو با تویت متحد می‌کنم. تا زمانی که تو به خانه قایافا برسی، ناله‌هایمن همراهت خواهد بود تا در برابر دشمنانت دفاع کنم. اگر دوباره خواب بیاورم، تو نگهبان مرام باشی. وقتی عشقت خواستار فراخواندنی من باشد، مرا بیدار کن.
اندیشه‌ها و اعمال
توسط پدرو فر. آنیبال دی فرانسیا
عیسای که پیش از آنا قرار گرفت، توسط او درباره تعلیم خود و درباره شاگردانش سؤال می‌شود. وی در پاسخ به سوالات دربارهٔ تعلیمش برای تسبیح پدر سخن گفته است، اما درباره شاگردان‌اش چیزی نگفته تا در محبت نقصی نپذیرد. و ما—آیا وقتی که باید خداوند را مجد دادیم شجاع و دلیر هستیم یا خودمان را به احترام انسان‌ها تسلیم می‌کنیم؟ چنین باید همیشه حقیقت بگوییم، حتی پیش از افراد برجسته. آیا در سخن‌گویی‌مان همواره جستجوی جلال خداست؟ برای تسبیح جلال خداوند، آیا مانند عیسی همه چیزها را با صبر تحمل می‌کنیم؟ آیا همیشه از بدگوئی درباره همسایه خودداری می‌کنیم و اگر شنیدم که دیگران او را ستم می‌کنند، وی را معاف می‌داریم؟ عیسی بر دل‌مان نگاه دارد، و ما آیا بر قلب عیسی نگاه داریم تا هیچ آزاری به آن وارد نشود مگر اینکه توسط ما تعمیر شود؟ آیا در همه چیزها بر خودمان نگاه داریم، تا هر یک از اندیشه‌ها، نظرات، سخن‌های، احساسات، ضربان دل‌مان و آرزوهای‌مان مانند نگهبانانی باشند که اطراف عیسی ایستاده‌اند، بر قلب او نگاه دارند و برای تمام آزارهایی تعمیر می‌کنند؟ و برای انجام این کار، آیا به عیسی دعا می‌کنیم تا بر هر یک از اعمال‌مان نگاه دارد و ما را یاری دهد تا بر دل‌های خودمان نگاه داریم؟ هر عملی که در خداوند انجام می‌دهیم زندگی الهی است که درون خودمان گرفته‌ایم. و چون بسیار محدود هستیم، اما خداوند بی‌پایان است، نمی‌توانیم یک خدای بزرگ را در اعمال ساده‌مان بسته بگذاریم. پس باید آنها را به حد امکان زیاد کنیم تا حداقل ظرفیت فهم و محبت‌مان افزایش یابد. آیا آماده‌ایم که پاسخ دهیم وقتی عیسی ما را فراخواند؟ فریاد خداوند می‌تواند با روش‌های گوناگون شنیده شود: با الهام، خواندن کتاب‌ها خوب، نمونه‌گری. ممکن است به صورت ملموس با جذبات نعمت و حتی با بی‌قاعدگی هواها شنیده شود.
عزیزم عیسی، آواز تو همیشه در دل من بگوید؛ همه چیزهایی که درون و بیرون از من است، صدای مداومی باشد که مرا به عشقت دعوت می‌کند;
و هماهنگی صدا الهیت توبارم را مانع بشود تا هیچ آواز انسانی دیگر شنیدم.
¹ دقت کنید که روح گنجشکن (لوئیزا) در شب تجربه تماشای اسرار مختلف نجات‌دهنده را داشت، زمانی‌که خواب کوتاه با تماشاگری از عذاب جایگزین می‌شد. از اینجا می‌توانیم نتیجه بگیریم که تماشا و دعا در شب برای نجات‌دهنده چقدر خوشایند است. هنگامی‌که صداهای جهان خاموش شده‌اند و ساکنانش خوابیده‌اند، نعمت خداوند به روح‌هایی که با او برخاسته‌اند بیشتر منتقل می‌شود. نویسندگان مقدس در ستایش دعا شبانه یکدست هستند. “در نیمه‌شب از تخت خود بلند شدم تا شما را ستم کنم” (مز ۱۱۸:۶۲). عیسی خودش تمام شب‌ها را به دعا می‌گذراند و چندین طریقه مذهبی نمونه او را دنبال می‌کنند با خواندن مسیحیت‌های نیمه‌شب. اگر این ممکن نباشد، در شام نیت خوب داشته باشیم تا هر نفسی که بکشید و هر ضربان قلبی که داشتید به ستایش و عشق از بالاترین وجود باشد. حداقل یک ساعت شبانه‌ای را برای دعا انتخاب کنیم و فکر کنید چقدر فرزندان جهان ساعات شب خود را صرف امور دنیوی می‌کنند و چند سینه‌کار در طول شب‌ها بیداری دارند تا گناهانشان را انجام دهند. آیا مسیحیان پرهیزگار نمی�برند که بتوانند یک ساعت از شبانه‌ای برای گفتگو با خداوند اختصاص دهند، کسی که به آنها پاداش فراوانی از کامیابی‌های روحانی خواهد داد؟
متن این وب‌سایت به طور خودکار ترجمه شده است. از هرگونه خطا پوزش می‌طلبیم و لطفاً به ترجمه انگلیسی مراجعه کنید