St. Thomas Aquinas gelir. O şöyle diyor: "İsa'ya övgü olsun. Ruhun Birleşik Kalpler Odalarına yolculuğunda ruhunu engelleyen şeyi anlamanıza yardımcı olmak için geldim. Her zaman gururdur. Gurur, aşkın daha derin bir teslimine karşı düşmandır. Gurunun özü kendini sevmektir ve bu da alçakgönüllülük eksikliğine yol açar. Ruh, Tanrı önünde yerini bilmez. Kendisinin kusurları ve yetersizliklerini tanımamaktadır. Özgür iradesini 'her şeyin başlangıcı--sonu' olarak görmektedir."
"Görüyorsun, küçük ruhum, alçakgönüllülük ve aşk her zaman ruhta birlikte çalışmalıdır. Kutsal Alçakgönüllülük, Kutsal Aşka gerçek ve kendini unutturan bir şekilde yapar. Kutsal Aşk da ruhu kalbindeki alçakgönüllüğe çağırır. Birisi aslında diğerinin olmadan kalpte olmayabilir."
"Ruhsal gurur, gerçek kutsallığın çok aldatan bir taklitidir. Ruhsalı gürülen kişi kendisini ona gelen lütufların kaynağı sanmaktadır. Bu asla kabul etmeyeceği gibi, içtenlikle de Tanrı'ya bu lütufları vermemektedir. Hatta taşındığı haçlar ve aldığı lütuflardan bahsederek diğerlerinin onu 'seçilmiş' bir ruh olarak görmesini umuyor olabilir. Ruhsal gurur, ikilemlilik biçimindedir."
"Ancak kalpte Kutsal Aşk ve Kutsal Alçakgönüllülük birlikte çalışırsa, ruh Birleşik Kalpler'in Kutsal Odalarından hızla çekilir, her bir erdemde hemen mükemmelleşir."
"Bunu bildirin."