Pokój niech będzie z wami!
Kochani dzieci, przychodzę dzisiaj nocą z nieba, aby zaprosić was do modlitwy za rodziny i wszystkich małżonków. Święte rodziny to rodzinny Boga, gdzie on panuje swoją miłością. Rodziny w grzechu są rodzinami bez łaski Bożej i bez życia. Modlcie się, żeby wiele rodzin podniosło się do łaski Bożej, opuszczając ścieżkę grzechu. Nie możecie sobie wyobrazić, ile rodzin jest niszczonych w grzechu każdego dnia. Ich liczba jest tak wielka, że tłucze mi Serce bolem. Modlcie się za świętość niewiernych małżonków. Ile z nich ciężko obraża Boga grzechami niewierności, nieczystości i cudzołożenia. Bogu już trudno jest znosić tak wiele grzechów, a wielkie klęski i kary spadną na niewierne męży i żony: będą cierpieć za to, co zgrzeszyli, a złe, które przyjdzie, nie da się zatrzymać. Robcie wiele pokut, bo zaraza, która przyjdzie, szybko rozprzestrzeni się, a wielu będzie jej ofiarami. Przekazuję was wszystkich: przyjęźcie moje apelacje, bo są poważne, i wróćcie do Boga. Blogosławię was wszystkich: w imieniu Ojca, Syna i Ducha Świętego. Amen!
(*) Świątko Małżeństwa Najświętszej Maryi ze św. Józefem rozprzestrzeniło się we
Francji na początku XV wieku, głównie dzięki zasługom Giovanniego Gersonego (1363-1429), wielkiego czciciela św. Józefa. Przyjęte przez wiele zakonów rozprzestrzeniło się wszędzie, preferując datę 23 stycznia. Benedykt XIII wprowadził je w Państwie Papieskim w 1725 roku. Innym, kto zasługuje na wspomnienie i który wiele do tego przyczynił, był św. Gaspar Bertoni, który we Weroanie poświęcił główny ołtarz Kościoła Stygmatów Świętym Małżonkom Maryi i Józefa, uczcając ich święta małżeństwa z uroczystością od 1823 roku, tradycję zachowaną przez Stygmaci. Jego pierwszy biograf napisał: "Tak mając główny zasług za rozpowszechnienie w Weroanie i zakorzenienie w sercach czci św. Józefa, był też autorem kultu najświętszych małżonków, prawie jako zapowiedź, że jego dzieci duchowe będą mieli w najświętszych małżonkach swoich najskuteczniejszych opiekunów."